Dodo

Symbol wyspy Mauritius ale też ludzkiej głupoty...



Źródło: http://animalia-life.club/data_images/dodo/dodo2.jpg


Patrząc na to jak ten ptak wyglądał, trudno uwierzyć, że kiedyś latał. Dodo to gatunek dużego ptaka z rodziny... gołębiowatych. Był gatunkiem endemicznym, co znaczy że występował tylko na terenie wyspy. Co się z nim stało, jaka była jego historia? 
Otóż wiele, wiele tysięcy lat temu dodo dotarł (a właściwie przyleciał) na teren Mauritiusa. Tam się osiedlił. Warunki do życia miał niepowtarzalne- doskonałe pożywienie oraz brak naturalnych wrogów. Dzięki temu przez lata jego wygląd uległ ewolucji. Nie musiał latać- z tego względu jego skrzydła stawały się coraz mniejsze. Nie musiał też uciekać przed drapieżnikami- stąd poruszał się coraz wolniej i stawał się coraz większy. Dorosły osobnik mógł ważyć nawet 15-18kg. Sielanka trwała do czasu przybycia na wyspę największych drapieżników- ludzi. Dodo widząc przybyłych marynarzy nie uciekał- nie traktował ich bowiem jako zagrożenia. Holendrzy, którzy jako pierwsi skolonizowali Mauritius, doprowadzili do wyginięcia ptaka. Po długiej podróży na statku i marnym pożywieniu, polowali na ptaki, następnie zabijali je i zjadali (chociaż ich mięso nie należało ponoć do najsmaczniejszych). Dodo służył im również jako... rozrywka. Holendrzy urządzali zawody i strzelali do ptaków, co ostatecznie doprowadziło do wyginięcia gatunku. 

Będąc na Mauritiusie dodo można spotkać wszędzie: na brelokach do kluczy, na ręcznikach, jako drewniana figurka, na magnesach, itd. Po raz pierwszy z dodo ma się do czynienia już na lotnisku przy wbijaniu pieczątki do paszportu, na której widnieje jego mały wizerunek. Poza tym ptak słynny jest na całym świecie. W muzeum w Londynie można oglądać jego szkielet (kilka sztuk tych ptaków zostało przywiezionych do Europy). Anglicy powiedzą też: ''Dead as a dodo''- czyli wymarły (martwy) jak dodo. Ptak pojawia się także w bajkach, takich jak: Alicja w Krainie Czarów, Epoka Lodowcowa czy Pingwiny z Madagaskaru. 

"Bo im dalej, tym lepiej" P. 



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Heca na granicy

Podróżowanie to przekraczanie granic. Zawsze w przenośni, a czasem i dosłownie. Co granica to inne zwyczaje i przepisy. Zdecydowanie najbardziej dziwaczna i zarazem stresująca sytuacja spotkała mnie podczas przekraczania granicy omańsko - emirackiej. Ale wszystko po kolei.  Zacznijmy od tego, że przed wylotem bardzo żywo i intensywnie interesowałam się przepisami panującymi w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Wiedziałam o tym, że pewne leki nie są tam mile widziane. Czytałam wiele wpisów na innych blogach, forach. Dostałam się nawet na stronę, na której są wypisane wszystkie substancje zakazane w tym państwie. A chodzi głównie o silne leki przeciwbólowe (z kodeiną) oraz leki psychotropowe. Dziś już wiem, że lek "Ketonal" raczej celnikom by się nie spodobał. Co do innych leków pewności nie mam. Wzięłam wszystko co było mi niezbędne (a więc: leki przeciwbólowe typu "Ibuprom", leki przeciwgorączkowe, opatrunki, aerozol na katar, tabletki do ssania przy bólu gardł...
Czytaj więcej

Jak się ubrać do meczetu - z cyklu zakutani po uszy

Obraz
Ponoć jest taki jeden, jedyny dzień, w którym każda kobieta wie co na siebie założy - a jest to dzień jej ślubu... Nie, zdecydowanie się z tym nie zgadzam. Kobieta musi wiedzieć czym się przyodziać wybierając się do dwóch iście ważnych miejsc - Meczetu Szejka Zayeda w Abu Dhabi oraz Meczetu Sułtana Qaboosa w Omanie.  Wertowałam blogi i fora, przeglądałam strony owych meczetów, pytałam znajomych, aż wreszcie zasięgnęłam opinii pracowników biura podróży. Zamiast mieć pewność, nabierałam coraz więcej wątpliwości. Wiedziałam, że ma być skromnie oraz "do kostek". A co z kolorami, wzorami i fakturą? Kontrolę ubioru przed wejściem przeszłam jak po maśle, stąd doradzam:  1. W przypadku kobiet rękaw zakrywający nadgarstki, nogawki do kostek (może to być spódnica, spodnie bądź też sukienka), włosy zakryte. U panów trochę więcej swobody - koszulki polo z krótkim rękawem są ok. 2. Pod żadnym pozorem kolor biały nie jest dobrym pomysłem (u panów też) - uznawany jest bowiem za p...
Czytaj więcej

Skoki śmierci

Obraz
Acapulco to nie tylko hotele, plaże i rezydencje sław. Powyżej zocalo, czyli głównego placu w mieście znajduje się La Quebrada (co oznacza “urwana skała”). Pięć razy w ciągu doby odbywają się z niej skoki do wody. Osobiście uczestniczyłam w skokach wieczorową porą a mimo tego tłumy były niemiłosierne. Skoczków nazywa się Clavadistas (od hiszpańskiego clavar czyli gwóźdź). Dlaczego skoki przyciągają tłumy i czemu nazywa się je skokami śmierci? Skała La Quebrada znajduje się w małej zatoczce. W czasie przypływu woda ma tylko i wyłącznie 3,5 m głębokości! Clavadistas muszą zatem dokładnie wiedzieć kiedy wykonać skok, w przeciwnym wypadku grozi im śmierć. Skaczą z różnych wysokości w zależności od stopnia zaawansowania. Przed każdym oddanym skokiem modlą się oczywiście do Matki Boskiej z Guadalupe (na skale znajduje się mała kapliczka). W czasie swojej podróży po Meksyku miałam okazję oglądać film o Clavadistats. Okazało się, że skaczą nie tylko mężczyźni. Jedną z odważnych ...
Czytaj więcej