Trochę ekonomii

Wracamy na rajski Mauritius :). Tym razem słów kilka o gospodarce i ekonomii.

Walutą obowiązującą na wyspie są rupie maurytyjskie (gorąco polecam wymieniać pieniądze na lotnisku ze względu na najkorzystniejszy przelicznik). Kurs złotówki do rupii to 1:10. Chcąc więc przeliczać wszystkie ceny na złotówki wystarczy podzielić daną kwotę przez 10. Ciężko jednoznacznie powiedzieć czy produkty i usługi na Mauritiusie są drogie czy tanie. Wiele zależy od tego co chcemy kupić i gdzie. Z doświadczenia mogę powiedzieć, że koszt obiadu (przykładowo ryba dorada z ryżem i sałatką) to ok. 3500 rupii. Zdarzały się też większe ceny- nawet 7000. Co ciekawe większość produktów jest importowanych (głównie z Madagaskaru, RPA czy Indii). Pociąga to za sobą koszty (m.in. transportu) i ma swoje odzwierciedlenie w końcowej cenie produktu.

Ciekawą sprawą są podatki. Oczywiście tak jak wszędzie jest to świadczenie obowiązkowe, bezzwrotne i odpłatne. Nie każdy je jednak płaci. Podatek dochodowy płacą osoby, które przekraczają pewien poziom dochodu (przyznam szczerze, że nie pamiętam dokładnej kwoty). Średnio Maurytyjczycy zarabiają ok. 12- 15 tys. rupii miesięcznie ale zdarzają się też pensje na poziomie 8 czy nawet 7 tys. miesięcznie (np. osoby zatrudnione w fabryce herbaty Bois Cheri). Każdy jednak obywatel może liczyć na emeryturę. Jest ona niezależna od tego czy dana osoba pracowała czy całe życie była bezrobotna. Taka sytuacja może w przyszłości ulec zmianie ze względu na niską dzietność a co za tym idzie- starzejące się społeczeństwo.

Gospodarka Mauritiusa opiera się głównie na uprawie trzciny cukrowej i turystyce. Warto też wspomnieć, że państwo ma długą tradycję jeśli chodzi o sektor bankowy. Pierwszy bank został tutaj utworzony już w 1838r.! Bank of Mauritius mieszczący się w Port Louis jest też najwyższą budowlą na wyspie. Tereny Mauritiusa to doskonała lokalizacją dla zagranicznych korporacji. Mieszkańcy posługują się często kilkoma językami. Ponadto ich płace są niższe niż średnia pensja pracownika z Europy- stąd firmy chętnie tworzą tam swoje filie. 

"Bo im dalej, tym lepiej" P.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Heca na granicy

Podróżowanie to przekraczanie granic. Zawsze w przenośni, a czasem i dosłownie. Co granica to inne zwyczaje i przepisy. Zdecydowanie najbardziej dziwaczna i zarazem stresująca sytuacja spotkała mnie podczas przekraczania granicy omańsko - emirackiej. Ale wszystko po kolei.  Zacznijmy od tego, że przed wylotem bardzo żywo i intensywnie interesowałam się przepisami panującymi w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Wiedziałam o tym, że pewne leki nie są tam mile widziane. Czytałam wiele wpisów na innych blogach, forach. Dostałam się nawet na stronę, na której są wypisane wszystkie substancje zakazane w tym państwie. A chodzi głównie o silne leki przeciwbólowe (z kodeiną) oraz leki psychotropowe. Dziś już wiem, że lek "Ketonal" raczej celnikom by się nie spodobał. Co do innych leków pewności nie mam. Wzięłam wszystko co było mi niezbędne (a więc: leki przeciwbólowe typu "Ibuprom", leki przeciwgorączkowe, opatrunki, aerozol na katar, tabletki do ssania przy bólu gardł...
Czytaj więcej

Jak się ubrać do meczetu - z cyklu zakutani po uszy

Obraz
Ponoć jest taki jeden, jedyny dzień, w którym każda kobieta wie co na siebie założy - a jest to dzień jej ślubu... Nie, zdecydowanie się z tym nie zgadzam. Kobieta musi wiedzieć czym się przyodziać wybierając się do dwóch iście ważnych miejsc - Meczetu Szejka Zayeda w Abu Dhabi oraz Meczetu Sułtana Qaboosa w Omanie.  Wertowałam blogi i fora, przeglądałam strony owych meczetów, pytałam znajomych, aż wreszcie zasięgnęłam opinii pracowników biura podróży. Zamiast mieć pewność, nabierałam coraz więcej wątpliwości. Wiedziałam, że ma być skromnie oraz "do kostek". A co z kolorami, wzorami i fakturą? Kontrolę ubioru przed wejściem przeszłam jak po maśle, stąd doradzam:  1. W przypadku kobiet rękaw zakrywający nadgarstki, nogawki do kostek (może to być spódnica, spodnie bądź też sukienka), włosy zakryte. U panów trochę więcej swobody - koszulki polo z krótkim rękawem są ok. 2. Pod żadnym pozorem kolor biały nie jest dobrym pomysłem (u panów też) - uznawany jest bowiem za p...
Czytaj więcej

Skoki śmierci

Obraz
Acapulco to nie tylko hotele, plaże i rezydencje sław. Powyżej zocalo, czyli głównego placu w mieście znajduje się La Quebrada (co oznacza “urwana skała”). Pięć razy w ciągu doby odbywają się z niej skoki do wody. Osobiście uczestniczyłam w skokach wieczorową porą a mimo tego tłumy były niemiłosierne. Skoczków nazywa się Clavadistas (od hiszpańskiego clavar czyli gwóźdź). Dlaczego skoki przyciągają tłumy i czemu nazywa się je skokami śmierci? Skała La Quebrada znajduje się w małej zatoczce. W czasie przypływu woda ma tylko i wyłącznie 3,5 m głębokości! Clavadistas muszą zatem dokładnie wiedzieć kiedy wykonać skok, w przeciwnym wypadku grozi im śmierć. Skaczą z różnych wysokości w zależności od stopnia zaawansowania. Przed każdym oddanym skokiem modlą się oczywiście do Matki Boskiej z Guadalupe (na skale znajduje się mała kapliczka). W czasie swojej podróży po Meksyku miałam okazję oglądać film o Clavadistats. Okazało się, że skaczą nie tylko mężczyźni. Jedną z odważnych ...
Czytaj więcej