Dubajska starówka

Potęgę miasta widać po tym jak się wiedzie i żyje ludziom w nim mieszkającym, a jego rozkwit i blask odzwierciedlają m.in. wyrastające jak grzyby po deszczu budowle. Tak oczywiście jest i w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Jeszcze niedawno była tam pustynia. Rzecz jasna jest ona tam dalej ale już jakby trochę mniej. Dzięki pokaźnym złożom ropy naftowej z "niczego'' powstało wielkie "coś". Mnóstwo budynków na miarę nawet nie XXI a XXII wieku! Dubaj miał pieniądze ale i pomysł. Władze wiedziały, że złoża nie są niewyczerpalne i zainwestował tak, aby przyciągnąć rzeszę turystów wraz z ich gotówką. Na długo przed najwyższym budynkiem świata oraz "hotelem żaglem" była jednak dubajska starówka.

Swój pierwszy dzień w Dubaju zaczęłam od wizyty na tzw. "starym mieście" oraz na typowym, czyli głośnym i pachnącym przyprawami arabskim targu. Dubajska starówka to nic innego jak bloki z lat 80. zeszłego stulecia. Targ podobny to tych, które spotkać możemy w Egipcie bądź w Tunezji i jak na targ przystało - wszytko co na nim kupimy musimy sobie wytargować. Nawet tutaj, na targu, Dubaj musi mieć swoje "naj''. Przy jednym ze sklepików z biżuterią spotkamy największy na świecie złoty pierścień wpisany do księgi rekordów Guinessa. 


Pierścień z rekordem Guinessa - ciekawe kto ma takie wielkie dłonie ;)


Na targ dostaniemy się po pływających po dubajskich kanałach łodziach abra. Bardzo klimatyczne, stare łajby.


Łodzie abra


 
W pobliżu targu miałam okazję spróbować kawy, którą pija się na co dzień w tej części świata. Mowa o kawie parzonej z ziaren niewypalanych (zielonych) z dodatkiem przypraw, w szczególności kardamonu. Smakiem odbiega od tej kawy, którą możemy się raczyć np. w Kostaryce. Oczywiście pita jest bez dodatku mleka. Spróbować zawsze warto - a nóż będzie to nasz przysmak!

"Bo im dalej, tym lepiej" P. 
Lokalizacja: Dubaj - Zjednoczone Emiraty Arabskie

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Heca na granicy

Podróżowanie to przekraczanie granic. Zawsze w przenośni, a czasem i dosłownie. Co granica to inne zwyczaje i przepisy. Zdecydowanie najbardziej dziwaczna i zarazem stresująca sytuacja spotkała mnie podczas przekraczania granicy omańsko - emirackiej. Ale wszystko po kolei.  Zacznijmy od tego, że przed wylotem bardzo żywo i intensywnie interesowałam się przepisami panującymi w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Wiedziałam o tym, że pewne leki nie są tam mile widziane. Czytałam wiele wpisów na innych blogach, forach. Dostałam się nawet na stronę, na której są wypisane wszystkie substancje zakazane w tym państwie. A chodzi głównie o silne leki przeciwbólowe (z kodeiną) oraz leki psychotropowe. Dziś już wiem, że lek "Ketonal" raczej celnikom by się nie spodobał. Co do innych leków pewności nie mam. Wzięłam wszystko co było mi niezbędne (a więc: leki przeciwbólowe typu "Ibuprom", leki przeciwgorączkowe, opatrunki, aerozol na katar, tabletki do ssania przy bólu gardł...
Czytaj więcej

Jak się ubrać do meczetu - z cyklu zakutani po uszy

Obraz
Ponoć jest taki jeden, jedyny dzień, w którym każda kobieta wie co na siebie założy - a jest to dzień jej ślubu... Nie, zdecydowanie się z tym nie zgadzam. Kobieta musi wiedzieć czym się przyodziać wybierając się do dwóch iście ważnych miejsc - Meczetu Szejka Zayeda w Abu Dhabi oraz Meczetu Sułtana Qaboosa w Omanie.  Wertowałam blogi i fora, przeglądałam strony owych meczetów, pytałam znajomych, aż wreszcie zasięgnęłam opinii pracowników biura podróży. Zamiast mieć pewność, nabierałam coraz więcej wątpliwości. Wiedziałam, że ma być skromnie oraz "do kostek". A co z kolorami, wzorami i fakturą? Kontrolę ubioru przed wejściem przeszłam jak po maśle, stąd doradzam:  1. W przypadku kobiet rękaw zakrywający nadgarstki, nogawki do kostek (może to być spódnica, spodnie bądź też sukienka), włosy zakryte. U panów trochę więcej swobody - koszulki polo z krótkim rękawem są ok. 2. Pod żadnym pozorem kolor biały nie jest dobrym pomysłem (u panów też) - uznawany jest bowiem za p...
Czytaj więcej

Skoki śmierci

Obraz
Acapulco to nie tylko hotele, plaże i rezydencje sław. Powyżej zocalo, czyli głównego placu w mieście znajduje się La Quebrada (co oznacza “urwana skała”). Pięć razy w ciągu doby odbywają się z niej skoki do wody. Osobiście uczestniczyłam w skokach wieczorową porą a mimo tego tłumy były niemiłosierne. Skoczków nazywa się Clavadistas (od hiszpańskiego clavar czyli gwóźdź). Dlaczego skoki przyciągają tłumy i czemu nazywa się je skokami śmierci? Skała La Quebrada znajduje się w małej zatoczce. W czasie przypływu woda ma tylko i wyłącznie 3,5 m głębokości! Clavadistas muszą zatem dokładnie wiedzieć kiedy wykonać skok, w przeciwnym wypadku grozi im śmierć. Skaczą z różnych wysokości w zależności od stopnia zaawansowania. Przed każdym oddanym skokiem modlą się oczywiście do Matki Boskiej z Guadalupe (na skale znajduje się mała kapliczka). W czasie swojej podróży po Meksyku miałam okazję oglądać film o Clavadistats. Okazało się, że skaczą nie tylko mężczyźni. Jedną z odważnych ...
Czytaj więcej