Wyścigi wielbłądów ZEA

W jednym z poprzednich postów wspominałam o "trudnych" warunkach dla osób kochających spacery. Wszystko za sprawą braku odpowiedniej infrastruktury. Sprawa jest prosta: przez większość roku  w Dubaju, jak i całych Emiratach panują temperatury nie do zniesienia = nikt nie chodzi zatem na spacery = chodniki nie są potrzebne. Jak zatem wyjść na spacer z psem i gdzie się poruszać? 

Dość uważnie przyglądałam się temu, co dzieje się na ulicy. Byłam akurat w miesiącach zimowych, w których temperatury są niezwykle przyjemne. Kilka razy zdarzyło mi się udać gdzieś piechotą: do sklepu, stacji metra, czy też po prostu zaobserwować jak żyje to megamiasto. Za każdym razem mijał mnie przechodzień, który miał swój cel, gdzieś się spieszył. Liczba osób spacerujących z pasami wyniosła 0. Przewodnik wyjaśnił mi, że Emiratczycy niechętnie posiadają psy. W ich domach panuje porządek. Pies (kot w zasadzie też) nie jest uważany za zwierzątko czyste, gdyż na swoich łapkach przynosiłby m.i. piasek, którego w mieście leżącym na terenach pustynnych jest całkiem sporo. Autochtoni preferują zatem mniej absorbujące zwierzęta domowe jak rybki czy papugi. 

Wyjeżdżając poza granice Dubaju i Abu Dhabi trafimy na tereny pustynne. Warto to zrobić. W innym wypadku Zjednoczone Emiraty Arabskie kojarzyć nam się będą jedynie z kosmopolitycznym miastem. Tutaj na własnej skórze poczujemy jak kilka kilometrów potrafi zmienić dosłownie wszystko. Ogromne wieżowce znikną. Zostaną góry piachu i wielbłądy. Mimo, że zwierzęta te wyglądają na wolne i należące jedynie do otoczenia, jest to tylko złudzenie. W Emiratach wszystkie wielbłądy mają swojego właściciela, żaden nie jest bezpański. Każdy też posiada chip z lokalizatorem. Chcąc nabyć to majestatyczne zwierze, należy udać na na targ wielbłądów (na którym kupić można też inne zwierzęta). O targu nie będę się rozpisywać. Nie jest to miejsce, które chciałabym wspominać. Cóż, chyba za bardzo kocham zwierzęta. Poniżej kilka fotek. 

 


 


W ZEA bardzo popularną rozrywką są wyścigi wielbłądów. Kiedyś do tego procederu wykorzystywano dzieci, ze względu małe gabaryty oraz niewielką wagę. Stosowano również na szczęście nielegalną już metodę faszerowania nastolatków sterydami opóźniającymi rozwój. Dorosły człowiek wyglądem przypominał dziecko, był lekki przez co nie obciążał wielbłąda podczas wyścigu. Podobnie jak z tematem osłon silników spalinowych, z pomocą znów przyszli obywatele Japonii. Stworzyli roboty, które usadowione na grzbiecie wielbłąda poganiają go do gonitwy. Pilot sterowanego robota nie ma jednak dużego zasięgu. Dość komicznie muszą zatem wyglądać wyścigi, podczas których właściciele zwierzęcia muszą co jakiś czas podjeżdżać swoim najczęściej nowym, drogim samochodem, otwierać okna i sterować biczem japońskiego robota. Niestety tego nie widziałam, nie mam zdjęć i filmu. Wyobraźnia jednak działa dobrze, czego życzę i Wam. Śmiech to zdrowie! 

 

"Bo im dalej, tym lepiej" P.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Heca na granicy

Podróżowanie to przekraczanie granic. Zawsze w przenośni, a czasem i dosłownie. Co granica to inne zwyczaje i przepisy. Zdecydowanie najbardziej dziwaczna i zarazem stresująca sytuacja spotkała mnie podczas przekraczania granicy omańsko - emirackiej. Ale wszystko po kolei.  Zacznijmy od tego, że przed wylotem bardzo żywo i intensywnie interesowałam się przepisami panującymi w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Wiedziałam o tym, że pewne leki nie są tam mile widziane. Czytałam wiele wpisów na innych blogach, forach. Dostałam się nawet na stronę, na której są wypisane wszystkie substancje zakazane w tym państwie. A chodzi głównie o silne leki przeciwbólowe (z kodeiną) oraz leki psychotropowe. Dziś już wiem, że lek "Ketonal" raczej celnikom by się nie spodobał. Co do innych leków pewności nie mam. Wzięłam wszystko co było mi niezbędne (a więc: leki przeciwbólowe typu "Ibuprom", leki przeciwgorączkowe, opatrunki, aerozol na katar, tabletki do ssania przy bólu gardł...
Czytaj więcej

Jak się ubrać do meczetu - z cyklu zakutani po uszy

Obraz
Ponoć jest taki jeden, jedyny dzień, w którym każda kobieta wie co na siebie założy - a jest to dzień jej ślubu... Nie, zdecydowanie się z tym nie zgadzam. Kobieta musi wiedzieć czym się przyodziać wybierając się do dwóch iście ważnych miejsc - Meczetu Szejka Zayeda w Abu Dhabi oraz Meczetu Sułtana Qaboosa w Omanie.  Wertowałam blogi i fora, przeglądałam strony owych meczetów, pytałam znajomych, aż wreszcie zasięgnęłam opinii pracowników biura podróży. Zamiast mieć pewność, nabierałam coraz więcej wątpliwości. Wiedziałam, że ma być skromnie oraz "do kostek". A co z kolorami, wzorami i fakturą? Kontrolę ubioru przed wejściem przeszłam jak po maśle, stąd doradzam:  1. W przypadku kobiet rękaw zakrywający nadgarstki, nogawki do kostek (może to być spódnica, spodnie bądź też sukienka), włosy zakryte. U panów trochę więcej swobody - koszulki polo z krótkim rękawem są ok. 2. Pod żadnym pozorem kolor biały nie jest dobrym pomysłem (u panów też) - uznawany jest bowiem za p...
Czytaj więcej

Skoki śmierci

Obraz
Acapulco to nie tylko hotele, plaże i rezydencje sław. Powyżej zocalo, czyli głównego placu w mieście znajduje się La Quebrada (co oznacza “urwana skała”). Pięć razy w ciągu doby odbywają się z niej skoki do wody. Osobiście uczestniczyłam w skokach wieczorową porą a mimo tego tłumy były niemiłosierne. Skoczków nazywa się Clavadistas (od hiszpańskiego clavar czyli gwóźdź). Dlaczego skoki przyciągają tłumy i czemu nazywa się je skokami śmierci? Skała La Quebrada znajduje się w małej zatoczce. W czasie przypływu woda ma tylko i wyłącznie 3,5 m głębokości! Clavadistas muszą zatem dokładnie wiedzieć kiedy wykonać skok, w przeciwnym wypadku grozi im śmierć. Skaczą z różnych wysokości w zależności od stopnia zaawansowania. Przed każdym oddanym skokiem modlą się oczywiście do Matki Boskiej z Guadalupe (na skale znajduje się mała kapliczka). W czasie swojej podróży po Meksyku miałam okazję oglądać film o Clavadistats. Okazało się, że skaczą nie tylko mężczyźni. Jedną z odważnych ...
Czytaj więcej