Polski tico w Kostaryce

O ile w obecnych czasach nie trudno jest spotkać rodaków praktycznie w każdym zakątku świata (a chociażby wędrujących żwawo z dwójką małych dzieci na plecach na wulkan Arenal- podczas ich 3-miesięcznej wyprawy po Ameryce Łacińskiej, czy też w sklepie z pamiątkami na prowincji San Jose), o tyle kilkadziesiąt lat temu nie było to takie oczywiste. A jednak Polacy wyjeżdżali i zdobywali sukcesy poza granicami Polski wiele, wiele ładnych lat temu! 
Lata 40. XX wieku to czas, kiedy "głową" Kostaryki był Polak – Teodor Michalski. 

Teodor Picado Michalski to kostarykański adwokat, polityk i dziennikarz, Polak po mamie, tico po tacie. Urodził się w stolicy Kostaryki w San Jose w roku 1900. Był synem Jadwigi Michalskiej pochodzącej z dzisiejszego Radomska oraz Teodoro Picado Marina. Matka Teodora była pierwszą w historii Kostaryki kobietą – lekarzem. Co więcej, przyczyniła się do rozwoju medycyny w tym kraju. Mimo, iż Teodor urodził się poza terenem nieistniejącej wówczas na mapie Polski, świetnie władał językiem polskim, do czego niewątpliwie przyczyniła się jego mama.

Początkowo Teodor Picado junior pracował jako nauczyciel, udzielał się również politycznie. W 1932r. został ministrem edukacji. Był prawą ręką Rafaela Angela Calderona Guardii  – prezydenta w latach 1940-1944. W 1944r. Teodor Michalski wygrał wybory prezydenckie. Ten niewielki, leżący w Ameryce Łacińskiej kraj był jedynym (poza Watykanem), na którego czele w XX wieku stanął Polak.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Teodoro_Picado_Michalski


Teodor miał jednego brata – René Picado Michalskiego (który również udzielał się politycznie), dwie żony oraz trójkę dzieci. Jego syn i dwie córki z powodu późniejszej niestabilności politycznej Kostaryki wyemigrowały do Stanów Zjednoczonych. 

Teodor Picado Michalski był w Polsce co najmniej dwa razy – pierwszy raz na pogrzebie swojego wuja. Uczestniczył także w międzynarodowym Kongresie Statystycznym w Warszawie (1929r.). 

Michalski zmarł w 1960r. w Nikaragui, gdzie pracował jako dziennikarz. W roku 1967 ukazała się biografia Teodora Michalskiego pt. "Teodoro Picado Michalski – su aporte a la histografia” autorstwa Logii Estrady Moliny.


"Bo im dalej, tym lepiej" P.
Lokalizacja: Grupo Lazaro - Edificio Sur, Avenida 10 entre Calle 12 y 14, Avenue 10, San José, Kostaryka

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Heca na granicy

Podróżowanie to przekraczanie granic. Zawsze w przenośni, a czasem i dosłownie. Co granica to inne zwyczaje i przepisy. Zdecydowanie najbardziej dziwaczna i zarazem stresująca sytuacja spotkała mnie podczas przekraczania granicy omańsko - emirackiej. Ale wszystko po kolei.  Zacznijmy od tego, że przed wylotem bardzo żywo i intensywnie interesowałam się przepisami panującymi w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Wiedziałam o tym, że pewne leki nie są tam mile widziane. Czytałam wiele wpisów na innych blogach, forach. Dostałam się nawet na stronę, na której są wypisane wszystkie substancje zakazane w tym państwie. A chodzi głównie o silne leki przeciwbólowe (z kodeiną) oraz leki psychotropowe. Dziś już wiem, że lek "Ketonal" raczej celnikom by się nie spodobał. Co do innych leków pewności nie mam. Wzięłam wszystko co było mi niezbędne (a więc: leki przeciwbólowe typu "Ibuprom", leki przeciwgorączkowe, opatrunki, aerozol na katar, tabletki do ssania przy bólu gardł...
Czytaj więcej

Jak się ubrać do meczetu - z cyklu zakutani po uszy

Obraz
Ponoć jest taki jeden, jedyny dzień, w którym każda kobieta wie co na siebie założy - a jest to dzień jej ślubu... Nie, zdecydowanie się z tym nie zgadzam. Kobieta musi wiedzieć czym się przyodziać wybierając się do dwóch iście ważnych miejsc - Meczetu Szejka Zayeda w Abu Dhabi oraz Meczetu Sułtana Qaboosa w Omanie.  Wertowałam blogi i fora, przeglądałam strony owych meczetów, pytałam znajomych, aż wreszcie zasięgnęłam opinii pracowników biura podróży. Zamiast mieć pewność, nabierałam coraz więcej wątpliwości. Wiedziałam, że ma być skromnie oraz "do kostek". A co z kolorami, wzorami i fakturą? Kontrolę ubioru przed wejściem przeszłam jak po maśle, stąd doradzam:  1. W przypadku kobiet rękaw zakrywający nadgarstki, nogawki do kostek (może to być spódnica, spodnie bądź też sukienka), włosy zakryte. U panów trochę więcej swobody - koszulki polo z krótkim rękawem są ok. 2. Pod żadnym pozorem kolor biały nie jest dobrym pomysłem (u panów też) - uznawany jest bowiem za p...
Czytaj więcej

Skoki śmierci

Obraz
Acapulco to nie tylko hotele, plaże i rezydencje sław. Powyżej zocalo, czyli głównego placu w mieście znajduje się La Quebrada (co oznacza “urwana skała”). Pięć razy w ciągu doby odbywają się z niej skoki do wody. Osobiście uczestniczyłam w skokach wieczorową porą a mimo tego tłumy były niemiłosierne. Skoczków nazywa się Clavadistas (od hiszpańskiego clavar czyli gwóźdź). Dlaczego skoki przyciągają tłumy i czemu nazywa się je skokami śmierci? Skała La Quebrada znajduje się w małej zatoczce. W czasie przypływu woda ma tylko i wyłącznie 3,5 m głębokości! Clavadistas muszą zatem dokładnie wiedzieć kiedy wykonać skok, w przeciwnym wypadku grozi im śmierć. Skaczą z różnych wysokości w zależności od stopnia zaawansowania. Przed każdym oddanym skokiem modlą się oczywiście do Matki Boskiej z Guadalupe (na skale znajduje się mała kapliczka). W czasie swojej podróży po Meksyku miałam okazję oglądać film o Clavadistats. Okazało się, że skaczą nie tylko mężczyźni. Jedną z odważnych ...
Czytaj więcej